Bekerteam plaatst zich voor finaledag
Hoewel je altijd moet waken voor onderschatting, kon je met Koedijk als tegenstander in de kwartfinale toch wel spreken van een gunstige loting. Wij behoren qua rating ook niet echt tot de favoriete teams maar zij staken er van de resterende teams qua gemiddelde rating toch duidelijk onder uit. Met ook nog eens Bryan die bereid bleek de gelederen te versterken mocht het eigenlijk niet mis gaan. En daar wrong aanvankelijk toch een beetje de schoen want net op het moment dat ik de auto van chauffeur Jelle binnenstapte kreeg ik een telefoontje van Bryan met de mededeling dat door omstandigheden hij de wedstrijd toch liever aan zich voorbij wilde laten gaan. De optie om nog een invaller op te trommelen leek in mijn ogen echter een gepasseerd station en aldus was Bryan toch bereid om op eigen gelegenheid vanuit Amsterdam-Noord naar Alkmaar-Noord af te reizen. Dat hij daarbij uiteraard niet de vastgestelde starttijd van 20.00 uur zou halen hadden we gezien de resultaten in het verleden sowieso al een beetje ingecalculeerd.
Aan de topborden moest natuurlijk het goede voorbeeld gegeven worden en voorlopig stond ik daar alleen in. De opening (een damefianchetto) was er wel eentje die de rode loper richting koningsvleugel mogelijk snel uit zou leggen. Roland aan bord 3 is zoals eerder gememoreerd met een serieuze revisie van zijn openingsrepertoire bezig, maar het Skandinavisch was daar kennelijk nog niet voorbij gekomen. Met een vroegtijdige ruil van de paarden op d5 ontstond al snel een gortdroge stelling die na dameruil in een stelling uitmondde waarin zelfs voor onze eindspelkunstenaar geen aanknopingspunten zaten. Jelle aan bord 4 had de Bird heel ambitieus beantwoord met het Froms gambiet en de vraag was of zijn initiatief op de koningsvleugel tegen de pion achterstand opwoog. Inmiddels was Bryan ook gearriveerd en zijn stijl getrouw gaf hij met het snacken van een pion zijn tegenstander weer alle gelegenheid om diens stukken tot grote activiteit te laten komen.
Roland stelde zich noodgedwongen dus snel tevreden met remise maar bij mij ging het crescendo, toen zwart de dreiging langs de diagonaal b1-h7 alleen kon oplossen door zijn f-pion op te spelen. Normaal wel goed in een Franse structuur maar mijn damepaard stond inmiddels op g4 waardoor terugslaan met de g-pion verplicht was en pion h6 daarbij ten dode opgeschreven. En de wedstrijd werd daarna beslist aan het vierde bord(!) toen Jelle's tegenstander verzuimde om de koningsvleugel dicht te gooien met h3, waarna onze man zijn h-pion daar zelf naar toe kon spelen, hetgeen een dodelijke verzwakking van de witte velden teweegbracht. Chapeau!
Het resultaat bij Bryan deed er dus niet meer toe en dat was waarschijnlijk ook de reden dat hij, nadat hij via vernuftig verdedigen het gif uit de witte opstelling gehaald had, de teugels een beetje liet vieren. Voor zijn doen ging de afwerking in het eindspel met onkarakteristieke slordigheden gepaard en uiteindelijk mocht hij nog blij zijn dat zijn tegenstander nog zo vriendelijk was om een eeuwig schaak mechanisme toe te laten.
Maar goed, 3-1 dus voor de onzen en een plek bij de laatste vier, die het op een nog nader aan te wijzen finalezaterdag gaan uitvechten. Ligt voor de hand dat dit in Boko gaat gebeuren, want ZSC-Saende heeft zich inmiddels ook gekwalificeerd!