Eindelijk weer eens een KNSB zege
We moesten teruggaan naar eind 2015 voor de laatste overwinning op KNSB niveau. Destijds als slot van een verrassende start in de 3e klasse waarna een serie van 5 nederlagen ons alsnog deed degraderen. Dit seizoen in de 4e klasse is deze tendens in de tweede wedstrijd gelukkig al gebroken. En wel tegen HWP Haarlem 3, een redelijk uitgebalanceerd team waartegen vooral aan de topborden gescoord zou moeten worden. En dat scenario tekende zich uiteindelijk ook af.
Wat de zaterdag betreft voor het eerst op onze eigen locatie was de start desalniettemin enigszins vals te noemen. Ondergetekende kwam er vlak voor het arriveren in Evean Het Guisveld achter dat hij natuurlijk net als op de vrijdag de sleutel van de materiaalkast had moeten meenemen. Een extra fietsritje Zaandijk-Krommenie resulteerde aldus in een vertraging van een 'Zaans kwartiertje'. Dat kwam de concentratie op het bord overigens ten goede en na met zwart een prettig positioneel voordeel opgebouwd te hebben nam ik het door mijn tegenstander aangeboden geschenk in de vorm van een vitale f-pion dankbaar in ontvangst.
Daarvoor had Jaap inmiddels al de vredspijp gerookt na in een naar eigen zeggen 'afbraakvariant' tegen het Frans terecht te zijn gekomen. En dat was dan nog niet eens de Ruilvariant!
Ook bij Jan Brink waren de punten gedeeld. Beide spelers hadden elkaar afgelopen woensdag ook al in het Herfst Veteranen Kampioenschap getroffen waarbij de Stonewall eveneens op het bord was gekomen. Nu is de remisemarge in deze opening natuurlijk groot maar ditmaal kwamen er toch wel een aantal slagenwisselingen over en weer aan te pas waar zwart wellicht een pluspion aan had kunnen overhouden.
De voorsprong werd uitgebreid door een zege van Paul die, zo op het eerste gezicht niet gespeend van enige bluf, al enige zetten lang zijn witveldige loper in de aanbieding had gedaan. Toen die op een voor zwart minder gunstig moment geslagen werd was het snel gedaan.
En we kwamen zelfs op matchpoint doordat Bryan vlak voor de tijdcontrole ook wist door te drukken. Waar ik gezien de opdruk van zijn t-shirt ('Fight Club?!') zijn aanpak van de Caro-Kann in eerste instantie toch een beetje aan de tamme kant vond. Bij nader inzien bleek er echter 'Flight Club' te staan en culmineerde zijn 'Panov Light' alsnog in een potje vechtschaak. Een aanval op g2 kon hij opvangen waarna de tegenaanval op f7 heel wat meer succes had.
Voor Robin was dat reden om ondanks zijn pluspion met remise in te stemmen. Als hij nog wat had gewild dan had hij een manier moeten vinden om aan talloze dameschaakjes te ontkomen. In ieder geval een verstandige keuze met het oog op wat er nog zou volgen.
André was weliswaar goed uit zijn favoriete Trompovsky opening gekomen maar gaf zijn tegenstander op zeker moment de gelegenheid een kansrijk kwaliteitsoffer te brengen. Toen daar ook nog de nodige witte pionnen bij sneuvelden moest hij de strijd staken.
Jan Rot combineerde het meespelen met het wedstrijdleiderschap en ik dacht dat hij het zich vlak na de opening 'makkelijk' kon maken door dameruil af te dwingen. Een dubbeltoreneindspel met een bij wit verzwakte pionnenstructuur op de damevleugel kwam echter niet op het bord en in plaats daarvan mocht de witte dame de zwarte damevleugelpionnen oppeuzelen. Waarna de aanvankelijk zo zwakke witte damevleugelpionnen aan een niet meer te stuiten opmars konden beginnen. En waarmee de nederlaag van de Haarlemmers toch nog een stuk draaglijker werd dan die van vorig seizoen.
Witte Paard 1 - HWP Haarlem 3 4½ - 3½
(Chris de Saegher 2131 - Allard Ligteringen 1875 1 - 0, Bryan Wijk 2009 - Adrie Pancras 1800 1 - 0, Jan Brink 1927 - Frank Homburg 1820 ½ - ½, Paul van Haastert 1947 - Paul Tuijp 1773 1 - 0, Jaap de Berg 1816 - Sjoerd van Raaij 1788 ½ - ½, André Meester 1861 - Koos Stolk 1798 0 - 1, Jan Rot 1809 - Arnaud Bom 1759 0 - 1, Robin Mandersloot 1768 - Frank Beverdam 1798 ½ - ½)