Witte Paard 1 haalt eerste matchpunt binnen
Met aan het begin van het seizoen bepaald niet de gemakkelijkste tegenstanders is het prettig dat we onszelf na 2 ronden al op de scorekaart gezet hebben. En ook al speelde Aartswoud zonder één van hun topspelers, een gelijkspel tegen hun is altijd meegenomen. Aan bord 2 werd zowel de witveldige als de zwartveldige loper al snel voor ons uitgelegd.
En dat vloeide eigenlijk voort uit een vergissing van schrijver dezes die even vergat een ruil op d5 in te lassen. Nu werd hij min of meer gedwongen een pion in de aanbieding te doen waarop zijn tegenstander na lang nadenken niet in durfde te gaan. Maar de witte stukken kwamen nu evengoed tot snelle activiteit en met de pion die er eigenlijk af had moeten zijn kon de zwarte stelling al snel aan gort worden gespeeld.
Jan Brink kon gelukkig weer zijn vertrouwde Stonewall op het bord brengen en daarin is hij nog steeds moeilijk te verslaan. Wit slaagde er nog wel in om e4 door te zetten maar veel aanknopingspunten leverde dat niet op.
Paul was even de juiste volgorde binnen de Versnelde Draak vergeten en dan zou je na wat taktische verwikkelingen zomaar een pion achter kunnen komen. Maar zwart deed het op zijn beurt niet nauwkeurig en het was Paul die naar een eindspel met pluspion kon afwikkelen. Maar hij heeft natuurlijk liever een koningsaanval in handen en was niet meer van de remisemodus af te brengen.
De eerste tegenvaller kwam van bord 8 waar Rob na een opening uit de oude doos ook in een eindspel terecht was gekomen. Daarin had hij van mij gerust op remise mogen aansturen maar voor wederom een snelle puntendeling kom je natuurlijk niet helemaal steeds uit Gelderland rijden. Al was zijn belangrijkste taak al volbracht door de vertraging opgelopen door een onverwachte afsluiting van de Coentunnel binnen de perken te houden, dit nadat hij uiteraard ook weer onze twee Amsterdammers opgepikt had. In de partij verloor hij even de voorzichtigheid uit het oog waardoor de zwarte koning beslissend kon binnenwandelen.
Maar wij sloegen direct hard terug door een prima gevoerde partij van Robin. Tegen een Caro-Kann had hij veld d6 stevig in handen wat uiteindelijk resulteerde in een gedekte vrijpion en een gewonnen pionneneindspel.
Alexander trof de meest solide tegenstander die zijn serie remises tegen Het Witte Paard (meestal tegen Paul) niet wenste te onderbreken. En daar kon hij ook nog eens het Catalaans voor van stal halen. Ondanks de achterstand in tijd probeerde Alexander er met een actieve isolani-stelling nog wat van te maken maar uiteindelijk moest hij tegen een sterk wit loperpaar eieren voor zijn geld kiezen.
Dat gold ook voor Christiaan die op zeker moment toch een kansrijke aanval over de h-lijn in handen leek te hebben. Maar na de tijdcontrole stond er een eindspel op het bord waar de witte koning en paard te actief opgesteld stonden om een mogelijke winstpoging van zwart te rechtvaardigen.
Het zou mooi zijn als Roland op dat moment nog steeds zijn langdurige hardnekkige verdediging in een stelling met een kwaliteit minder had kunnen voortzetten want met de druk van een 4 - 3 achterstand op de schouders van een invaller weet je maar nooit?! En bij onze man roept het als laatste bezig zijn toch altijd extra krachten op. Maar helaas was zijn bolwerk net even daarvoor ingestort.
Witte Paard 1 - Aartswoud 4 - 4
(Alexander Kretzschmar 1959 - Jeroen Bakker 1957 ½-½, Chris de Saegher 2142 - Marc Helder 2044 1-0, Christiaan Molenaar 2109 - Peter Holscher 2044 ½-½, Paul van Haastert 1912 - Tobias Hendriks 1922 ½-½, Jan Brink 1828 - Wilko v/d Gracht 2064 ½-½, Robin Mandersloot 1745 - Jean Paul Ory 1888 1-0, Roland van Soest 1835 - Rik van Ingen 1726 0-1, Rob van Praag 1714 - Rowan Louter 1619 0-1)