Bekerteam komt net te kort

Met schrijver dezes als non-playing captain moest de eerste ronde van de NHSB Bekercompetitie overleefd worden. Dat was bijna 10 jaar geleden tegen Warmenhuizen al eens eerder voorgekomen (ook toen tegelijkertijd een thuiswedstrijd van het tweede!) maar Purmerend is toch van een ander kaliber. Al moesten zij aan het staartbord een beroep doen op een op papier duidelijk mindere invaller. Bij ons met de diverse Tata-evenementen in het vooruitzicht mankracht genoeg en daarbij ook nog eens een heroptreden van onze rapper (op het schaakbord wel te verstaan).

Het eerste deel van het scenario werd met succes ingevuld door Jan. Tegen het Frans had hij het bekende ruimteoverwicht op de koningsvleugel en hij aarzelde niet om op het kritieke moment een stuk op g5 te offeren. Dat leverde een machtig geposteerde dame op en twee torens die weldra over de h-lijn zouden binnendringen. Zwart dacht dit met een tegenoffer op e5 te kunnen oplossen maar dat kostte de dame.

Dan is het vervolgens zaak om ten minste 1½ punt aan de eerste 3 borden te scoren en dat leek alleen maar met drie remises te kunnen lukken aangezien er aan onze kant nergens voordeel te bespeuren was. Robin had in een Albin al snel zijn pion terug maar moest toezien hoe wit op beide vleugels een machtig pionnenfront opbouwde waarbij zijn d-pion onder vuur kwam te liggen. Christiaan leek door het bezit van het altijd mooie veld f5 met voordeel uit de opening gekomen te zijn maar daar was inmiddels een min of meer gelijk eindspel ontstaan. Bryan trachtte zich aan de positionele houdgreep te ontworstelen door een stukoffer maar meer dan 2 pionnen leek dat niet op te leveren.

Robin moest na kwaliteitsverlies de strijd staken maar Christiaan had via wat speldenprikjes een potentiële vrijpion op de damevleugel die van zwart nog de nodige nauwkeurige verdedigingszetten eiste. Op zeker moment was er een afwikkeling naar een pionneneindspel voorhanden die op het eerste gezicht riskant oogde maar bij nader inzien waarschijnlijk gewonnen voor wit! Met het oog op de slinkende bedenktijd durfde Christiaan het helaas niet aan waarna er in het paardeindspel niets meer te halen viel. Bryan's tegenspel had ondertussen serieuze vormen aangenomen maar er kon niet van hem verlangd worden dat hij een eeuwig schaak mechanisme uit de weg zou gaan want na dameruil zouden er uitsluitend winstkansen voor wit resteren.

En zo is het bekeravontuur ditmaal snel ten einde. Ach, we zullen het maar als een goede investering voor de competitie zien waarin we de punten harder nodig hebben. En wie is daarin onze volgende tegenstander?! Juist, Purmerend!

Witte Paard - Purmerend  2 - 2

(Bryan Wijk 1992 - Anton Bakels 2088  ½ - ½, Christiaan Molenaar 1963 - Dennis v/d Beld 2016  ½ - ½, Robin Mandersloot 1772 - Arno Buyten 2011  0 - 1, Jan Brink 1840 - Paul Meijer 1715  1 - 0)