Witte Paard 1 verliest ook tweede wedstrijd

Het is het eerste niet gelukt om de bittere nasmaak van de eerste wedstrijd weg te spoelen. Dat was op papier ook zeker geen gemakkelijke opdracht met Krommenie als tegenstander, zelfs toen bleek dat die wederom zonder hun tweede bordspeler moesten aantreden. Het begin was echter hoopvol toen Paul in no-time de Fort Knox vesting van het Frans aan diggelen schoot. Via een inval op f7 een ouderwets snel punt. Ook aan de andere borden leek er aanvankelijk nog geen vuiltje aan de lucht maar dat veranderde voor de eerste tijdcontrole drastisch.

Allereerst bij Bryan die normaal gesproken niet met een ruimtenadeeltje kan zitten maar ditmaal voor zijn doen toch vrij pessimistisch over het houdbaarheidsgehalte van zijn stelling was. En het moet gezegd, tegenstander Erik Breedveld bouwde zijn positionele voordeel voorbeeldig uit en wist via een sterk geposteerd paard op d6 de beslissende klap uit te delen. Met onze topscorer halverwege vorig seizoen wil het de laatste wedstrijden dus helemaal niet lukken en dat blijkt z'n reden(en) te hebben. Binnenkort hopelijk bijkomen met een welverdiende vakantie naar Las Vegas en het schaakbord voorlopig even vaarwel zeggen. 

Na remises van Jan Brink en Robin was het tijd voor een schaaktechnisch drama van grote orde. Roland had zich lange tijd prima verweerd tegen een uit een pionoffer voortvloeiend initiatief tegen zijn lange rokadestelling. En op het moment dat zijn tegenstander een vermeende matcombinatie met een gigantisch lek uitvoert geeft hij op!  Kan zo aan de lijst van Krabbé ('opgeven in gewonnen stelling') worden toegevoegd.

Uw verslaggever was inmiddels ook in een tamelijk hopeloze situatie verzeild geraakt nadat hij een laatste kans had laten lopen om van een zwakke pion op de a-lijn af te komen. Dat hij zich vanuit een ogenschijnlijk succesvol verlopen opening de duimschroeven op de damevleugel had laten aandraaien was op zich ook al een 'prestatie'.

De wedstrijd was hiermee beslist want Christiaan speelde met een minuspion in een toreneindspel al een tijdje voor twee resultaten. Dat het uiteindelijk remise werd zal ook met stalorders te maken gehad hebben want de witspeler had nog diverse winstplannen kunnen uitproberen.

Alexander had al vanaf het begin het positionele heft in handen genomen en kon op zeker moment ook nog eens bogen op een aanzienlijk tijdsvoordeel! Maar helaas ging het iets te vaak remise aanbieden van tegenstander Groot ook gepaard met een hardnekkige verdedigingskunst. Al zal er voor wit ongetwijfeld ergens nog een smal pad naar de winst hebben ingezeten.

Wel, dat is dus een heel andere start dan we ons hadden voorgesteld en voorlopig kunnen we met de blik naar beneden onze wonden likken. Met daarbij ook nog eens geen enkele makkelijke wedstrijd in het vooruitzicht. Onverhoopt niet content, postbus 52 Purmerend.

Witte Paard 1 - Krommenie  3 - 5

(Chris de Saegher  - Cor van Dongen 2113 0 - 1, Alexander Kretzschmar - Simon Groot 1986 ½ - ½, Bryan Wijk - Erik Breedveld 1806 0 - 1, Jan Brink - Simon Dekker 1987 ½ - ½, Christiaan Molenaar - Ed de Saegher 1783 ½ - ½, Paul van Haastert - Peter Alberts 1781 1 - 0, Robin Mandersloot - Werner Fritz 1730 ½ - ½, Roland van Soest - Abdul Jamil Fazli 1711 0 - 1)