Zeperd voor Witte Paard 1
Tamelijk onverwacht heeft de serie competitienederlagen van ons vlaggenschip zich ook in de NHSB Promotieklasse voortgezet. Waarmee anderzijds dan weer voorkomen werd dat mededegradant ZSC-Saende 2 voor de tiende achtereenvolgende maal met lege handen zou staan. Een wedstrijd die je eigenlijk aan je stand verplicht bent om te winnen, zelfs waar de witspelers slechts een schamel halfje binnenbrachten! De 100% score met zwart werd echter door niemand minder dan ondergetekende op ongekend stuntelende wijze te grabbel gegooid.
Maar laten we beginnen met het eerste resultaat dat ook al als een koude douche overkwam. Christiaan werd geconfronteerd met het lichtelijk dubieuze gxf6 in de Caro-Kann, een variant waar ik me in het verleden ook menigmaal aan bezondigd heb. Hij leek me er de speler wel naar om met logische zetten de schaduwzijden van de zwarte opzet aan het licht te brengen maar hij kon de tent op de koningsvleugel niet dicht houden en opeens was het met een invasie van zware stukken op de onderste rij gedaan.
Bij Paul zat er na een veelbelovend begin opeens niet zoveel muziek meer in de stelling en met een blik op de topborden accepteerde hij een remiseaanbod. Zelf leek ik inderdaad met twee gezonde pionnen meer nog steeds alle uitzichten op winst te hebben ook al had ik een ogenschijnlijk eenvoudige jacht op de witte koning wreed laten verstoren. Mijn eigen koning stond ook niet helemaal veilig, zeker niet toen die om de 40 zetten te halen even een uitstapje meende te moeten maken naar de zesde rij. Tegenstander Ben van den Bergh kon zijn geluk niet op en wist niet hoe snel hij een allesvernietigend dameschaakje moest geven.
De ellende werd compleet toen Bryan zijn kans dacht te grijpen door een schijnoffer op g6. Helaas kon dit met een tegencounter geweigerd worden en tegen de plotselinge activiteit van de zwarte stukken was geen kruid meer gewassen. Daarmee was de wedstrijd beslist want Roland moest de hele partij achter de feiten aanlopen na pionverlies in de opening. Als basisspeler had hij natuurlijk een beter debuut verdiend maar geposteerd tussen de 'lekkere hapjes' aan bord 6 en 8 zat daar opeens de niet van talent gespeende Remco v/d Meer als supersub.
Van Jaap en Robin kan gezegd worden dat ze keurig deden wat van hen verwacht werd al kon vaste ZSC-supporter Erik Lust niet nalaten te zeggen dat hij van de kant van de witspelers geen constructieve zet had gezien. Maar je moet het dan toch maar even afstraffen en vooral Robin deed dat op fraaie wijze.
Tenslotte Jan Brink die toreneindspelen nog altijd als een jonge god kan spelen. En eindelijk dus weer eens succes met zijn Stonewall. Wit pakte het aan met een vroegtijdig c5 maar werd op de damevleugel uiteindelijk onder de voet gelopen.
ZSC-Saende 2 - Witte Paard 1 4½ - 3½
Huib Middelhoven 1911 - Bryan Wijk 2028 1 - 0,
Ben van den Bergh 1985 - Chris de Saegher 2151 1 - 0
Willem de Boer 1933 - Paul van Haastert 1937 ½ - ½
Dirk-Willem Swart 1831 - Jan Brink 1822 0 - 1
Robert Boes 1886 - Christiaan Molenaar 1985 1 - 0
Sjaak Veth 1618 - Jaap de Berg 1791 0 - 1
Remco van der Meer 1936 - Roland van Soest 1850 1 - 0
Mels van de Water 1705 - Robin Mandersloot 1763 0 - 1