De waarschuwingen vooraf waren kennelijk niet aan dovemansoren besteed want tegen het onberekenbare Santpoort 2 werd er van meet af aan  in alle linies zeer gefocust geopereerd, om maar eens een sportcliché aan te halen.

Vooral dankzij een zeldzaam hoge score aan de staartborden kan er weer wat ruimer ademgehaald worden!

Ditmaal bij de teamleider ook niet de doorgaans al snel opkomende gevoelens in de trant van ‘had ik hem maar met de andere kleur laten spelen’. Om te beginnen bij Christiaan die met Spaanse variëteiten meestal wel raad weet. Een mooi opgebouwde drukstelling op de damevleugel resulteerde in een afwikkeling naar een eindspel waarin hij met zijn loper alle zwarte pionnen op de koningsvleugel kon ophalen.

De score werd verdubbeld toen Alexander zijn positionele voordeel wist om te zetten in een flitsende koningsaanval. Ondanks het feit dat er al behoorlijk wat stukken geruild waren bleek de zwarte koningsveste toch continu bestookt te kunnen worden.

Het betere rekenwerk deed vervolgens de rest.

Vervolgens was het de beurt aan ondergetekende (CdS) om het derde punt te laten noteren. Om op de damevleugel niet onder de voet gelopen te worden had zijn tegenstander een kwaliteitsoffer gebracht dat zowaar nog wat stukkenactiviteit opleverde. Vergeefs zoekend naar dameruil (waarna de vrije b-pion zou beslissen) bleek de winst uiteindelijk toch in een aanval op de zwarte koning te liggen.

De zwartspelers hadden het wat zwaarder al had Jan Roebers meer verdiend dan de nul die hem nu ten deel viel. Een gedurfd kwaliteitsoffer leverde hem een prachtig richting koning loerend loperpaar op maar het iets te veilig posteren van de dame gaf de witspeler de gelegenheid de gevaren te bezweren en de regie over te nemen.

Bij Tjerk speelde aanvankelijk ook nog een tijdsachterstand mee, veroorzaakt door de wat uitgelopen onderhandelingen bij de aanschaf van een nieuwe auto. Daarmee had hij natuurlijk wél al zijn plek voor volgend seizoen veiliggesteld maar in de partij deed hij daar nog een schepje bovenop door via een scherp berekende counter maar liefst twee torens en twee lopers voor een dame over te houden.

Bij een 1-4 tussenstand kon Paul zich op een zetherhaling inlaten al had hij met meer bedenktijd waarschijnlijk nog naar dingen willen zoeken die er wellicht niet inzaten?!

Jan Brink had de problemen in een Panov niet geheel naar wens kunnen oplossen en verdedigde al lange tijd een eindspel met een pion minder. Net toen de Nederlands meisjeskampioene de vis op het droge leek te halen werd er nog een reddingsboei uitgegooid in de vorm van een patmogelijkheid  maar helaas zag Jan het niet.

Onze kopman Yorick kon tenslotte vrijuit alle registers open trekken in een poging een toreneindspel naar zijn hand te zetten hetgeen uiteindelijk via een afwikkeling naar een dame-eindspel lukte. Maar wat als zwart zijn toren niet had geruild?!

 

Santpoort 2             - Witte Paard 1              2½ - 5½

Stefan Fokkink (1834)   - Yorick ten Hagen (2169)    0  -  1

Dave Looijer (1986)     - Jan Roebers (2166)         1  -  0

Hans Kors (1958)        - Chris de Saegher (2218)    0  -  1

Nathalie vd Lende(1891) - Jan Brink (2013)           1  -  0

Jan Burggraaf (1994)    - Christiaan Molenaar (1981) 0  -  1

Rob de Roode (1856)     - Tjerk van Blokland (1936)  0  -  1

Sjoerd Haver (1835)     - Alexander Kretzschmar (1775)0  -  1

Brian Möllenkamp (1843) - Paul van Haastert (1939)   ½  - ½